Friday, December 21, 2007

snowflakes 2...

baka naman tanungin nyo ko paano kaya nangyari ang ganun na snowflakes??? kaya nag-research na ko sa internet...


ganito daw yun:
eto pa sabi nila:
The story begins up in a cloud, when a minute cloud droplet first freezes into a tiny particle of ice. As water vapor starts condensing on its surface, the ice particle quickly develops facets, thus becoming a small hexagonal prism. For a while it keeps this simple faceted shape as it grows. As the crystal becomes larger, however, branches begin to sprout from the six corners of the hexagon (this is the third stage in the diagram at right). Since the atmospheric conditions (e. g. temperature and humidity) are nearly constant across the small crystal, the six budding arms all grow out at roughly the same rate. While it grows, the crystal is blown to and fro inside the clouds, so the temperature it sees changes randomly with time. But the crystal growth depends strongly on temperature (as is seen in the morphology diagram). Thus the six arms of the snow crystal each change their growth with time. And because all six arms see the same conditions at the same times, they all grow about the same way. The end result is a complex, branched structure that is also six-fold symmetric. And note also that since snow crystals all follow slightly different paths through the clouds, individual crystals all tend to all look different.

hayan... ganun daw pala...

snowflakes...

nakakita ka na ba ng snowflakes in close-up?

ang depiction nya sa movies ay flakes na may korte di ba?

yup! hexagon ang shapes nila to be exact. at naniniwala akong no two flakes are the same. so special nga sha at MAGIC!

heto ang ilang picture ko ng snowflakes (pagpasenshahan at hindi naman kagandahan ang aking point & shoot camera... sana may mag regalo ng DSLR ~ dadi, hint, hint, hint :-D)

snowflakes on my bonnet
snowflakes on the fur of my jacket
snowflakes on experimental surface (cover ng box)

Monday, December 03, 2007

father christmas...

last saturday, Dec 1, 2007, naranasan namin ang unang snow dito sa Illinois...




within about 3 hours of snow fall ang accummulate sha ng more than an inch yata sa aming walk-way...


ginaw! may schedule pa naman kaming mag-anak pumunta sa log cabin ng Spring Valley Nature Sanctuary para makita si "Father Christmas" para masabi ni bastian kung ano ang gusto nyang gift sa Christmas Eve.

akala nyo ba napigil ng snow ang makakaing paa namin... shempre hindi...

3:00pm lumabas na kami. although wala nang snow-fall madami ng snow sa labas ng bahay at nagsisimula ng umulan. kaya yung snow nagiging ice na... bago pa kami naka drive 3:30pm na dahil nagalis pa ng snow sa sasakyan.


3:45pm nasa parking lot na kami ng nature sanctuary. si bastian nakatulog! cge hayaang munang mag nap...


after 30 mins nagmulat... kahit inaantok pa sha kinausap namin para magising at sinabi ang magic words "pupunta na tayo kay Father Christmas." gumising... naglakad... sa snow!

yung place na pupuntahan namin about half a mile yata na walk sa loob ng parang kakahuyan (nature sanctuary nga eh). imagine a forest na may snow (yung parang napapanood sa tv na madilim na usually napupuntahan ng mga nawawala hehehe...) ganun ang setting.

pero pagdating namin sa Log Cabin, warm naman at worth na rin... meron silang fire sa fireplace, may cookies to decorate and eat may hot foods and hot cocoa... at nandun naman si Father Chritsmas.




si Father Christmas unlike Santa Claus ay mapayat, at mukhang christmas ghost hehehe... hindi rin sha nakaupo lang (ewan ko kung baket) at nagkakandong ng bata para tanungin kung anong gusto nilang gift... pero OK rin sha... mas mabilis kasing na grant yung chritsmas wish ni bastian hehehe...

three...

kahapon Dec 2, 2007, nag 3 years old na ang baby Sebastian ko...


hindi na kami nag BIG party kahit madaming friends na maiimbita (for reason i can not disclose yet). kaya nagluto lang ako ng pansit(for long life shempre), lumpia (store bought), hotdog with marshmallow (para makulay), cassava cake (request ni dadi) and birthday cake (pinagawa din). then we invited friends that only lives close by (kapitbahay lang, two families).


nakakatuwa si sebastian. gabi pa lang super excited na sha sa kanyang "birthday party" nung inaayos pa lang ni dadi bernard yung bahay... nag decorate lang naman kami ng konti para nga ma feel ni bastian ang birthday nya, at success naman!

si sebastian din ang pumili ng birthday cake nya, Madagascar! nasa store pa lang kami kinakanta na nya yung happy birthday ng animals duon...

all in all, i can say napasaya namin ni dadi bernard ang aming three years old.

tuwang tuwa pa sha sa mga natanggap nyang gifts... appreciate nya talaga.

haaayyyy, ang bilis lang magpalaki ng baby... parang hindi ko na nga maalala nung baby pa si bastian ko... ngayon pre-schooler na sha. ayaw na nga magpa kiss sa gabi, hug na lang daw... tapos kahapon sa simbahan may ka holding hands na na girl! ayaw na rin nyang mag diaper kahit umaalis, brief na lang daw. sa gabi lang namin napipilit kahit ayaw nya kasi sabi ko mababasa ang bed nya or mapupuyat kami kapag nanggising sya para magwee-wee... haaayyyy....

pero lumalaki shang mabait, matalino at mapagmahal... bukod sa super gwapo talaga! (shempre anak ko yan!)

Wednesday, November 28, 2007

thanksgiving pictures...

at the church, Thanksgiving morning...


may konti nang flurries... hindi lang noticeable sa picture pero malamig na! (a new thing sa aming mga galing sa Arizona dessert)

turkey...
BEFORE

AFTER (5 hours)

The FEAST...


family pictures...
Mendoza Family with Friend Neil

from left to right (Bautista family - Jojo, Japhet, Tess, TJ), Me, Bastian and Dadi B, Neil & (Serrador family - Shirley, Mike and Audric)

additional friends that came... Des & Marco Salvador, Andy, Tina and Kate Peralta who drove from Atlanta, GA

thanksgiving...

November 22, 2007... Thanksgiving Day...

marami kaming ipinagpapasalamat. isa na ang pagkakaroon ng mga bagong kaibigan... parami-na sila ng parami (which is nakakatuwa) kalilipat namin...

kaya naisipan naming mag get-together. potluck dinner, sa apartment namin...

okay na sana... konting stress lang sa paghahanda ng (usually magulong) bahay...

tapos a day before may nagbigay nag turkey!

ORAYT! pressure... pressure... pressure

mabuti na lang may nahanap na kong recipe for turkey na easy-peasy. pero napakatagal pala talagang lutuin ng ibon na yon! limang oras yata! inumpisahan ko ng ala una ng hapon naluto ng 6:30... tama 5 hours sha sa loob ng oven!

pero success naman... (i think) nakain namin, walang nalason, walang naospital...

Happy Thanksgiving!!!

Thursday, November 15, 2007

autumn...

autumn a.k.a. fall season...

ito cguro ang pinaka paborito kong season. hindi mainit, hindi mashadong malaming, mahangin... pinaka gusto ko kasing weather yung may araw, mahangin at parang magic na may mga nalalaglag na mga dahon habang naglalakad ka... (romantic kahit nagiisa ka, promise...)

tapos dito sa US ito na ang naturally makulay na season. mula nang dumating kami dito madami na kong koleksyon ng fall colors. hindi ko na lang maipo post kasi yung iba sa cellphone ko lang kinunan (nawala na). pero heto ang ilan sa kinunan ko ngayon...

trick or treat???

Wednesday, November 14, 2007

sebastian the singer...

marami ng alam na kanta si sebastian...

mostly galing sa mga cartoon sa TV. madalas nagugulat pa ako kasi either matagal na matagal na nyang napanood, or minsan lang nya napanood pero alam pa rin nya kantahin. cguro, mana sha sa amin ni dadi bernard na mahilig din naman kumanta.

pero eto an isang kanta na pilit pinapakabisa ni dadi sa kanya... kasi ito raw ang meron sa videoke???

sebastian the bird...

walang magawa ang aking mag-ama...

gusto raw maging bird ni sebastian. pinagbigyan naman ng dadi.
enjoy!

sebastian the photographer...

nahihilig magkukuha ng picture ang magaling kong anak...
nakakatakot nga lang na mabagsak at masira nya ang kaisa isa kong camera (pero pag nasira nya may dahilan na kong magpabili ng SLR camera yahu!) pero nakakatuwa na mayroon na shang hobby bukod sa panonood ng TV...

heto ang ilan sa mga kinuna nya...
"Dadi, say cheese!"
Mommy, say cheese!"
"light, say cheese!" ????

Self portrait nya na hindi gumagamit ng timer ha!

obviously favorite nya akong model... heheh

hayan, may photographer na kami...yey!

at iba iba pa...